Бөх хүн цаанаасаа төрдөг гэж Монголчууд ярьдаг. Пунцаг ах бол яалт ч байхгүй төрмөл бөх. Дөрвөн мөчиндөө энэ тэнцүү бяртай хүн. Зургаан залуу заан гэж байхад бид нар хэд хэдэн удаа хоорондоо таарч барилдсан.

Хамгийн барилдаан таардаггүй хүнд учраа нь Ц.Цэрэнпунцаг ах байсан юм уу даа. Сонгодог, жүдо хэв маягтай бөх шүү дээ. Босоо өрөөтэй тэгээд хоёр шууны бяраар бол бөхчүүд дотроос урд нь гарах хүн байхгүй л болов уу.

Ялангуяа гар барилдаан, давхар шуудган дээрээс таталцаж байгаа дээр бол ер нь хэлнэ дээ манай үеийнхэн.

Манай хүний нэг сул тал нь уйдамхай удаан барилдах дургүй байсан гэх үү дээ. Золгоон дээр жаахан л удаан барилдвал яараад л хаа хамаагүй юм хийж байгаад унчихдаг тийм л сул талтай хүн. Тэрнээс биш бөхийнхөө хувьд, чадварынхаа хувьд хөмрөнө, давхар шуудган дээрээс тохно гээд эх л сонин сонин хувилбар гаргаж ирнэ.

Улсын гарьд Б.Гантогтохыг давхар шуудган дээрээс тохсон хүн шүү дээ. Давхар шуудган дээрээс хүн хаяна гэдэг бол хир баргийн хүний хийдэг зүйл биш. Би байсан бол хаях биш өөрөө л унах байсандаа.

Жудагтай, зангарагатай жинхэнэ бөхдөө...