Сэлэнгэ, Орхон, Төв зэрэг газар тариалангийн идэвхтэй бүс нутагт нутагладаг малчдын хувьд намрын сард малаа бэлчээх бэлчээргүй болдог талаараа гомдолложээ. Тэд "Тариа ургацын хувийн эзэмшлүүд нутаг бэлчээрийн ихэнх хувийг эзэмшлээ. Ихэвчлэн бод мал өөрийн эрхээр бэлчээртээ явах газаргүйгээс тариа ургацын талбайд нэвтэрдэг. Ингэхэд тариа, ногоочид маань нэг толгой малыг 15000-25000 төгрөгөөр бодож торгууль мэдүүлж байна. Энэ нь бидэнд хүнд тусч байна" хэмээн учирлажээ.

Үнэхээр ганц мал бэлчинэ гэж байдаггүй тул 10 ба түүнээс дээш хэдэн зуугаараа тариалангийн бүсэд орчихвол хоёр гурван зуу, цаашдаа хэдэн сая төгрөгийн торгууль малчдын толгой дээр бууна. Энэ нөхцөл байдлаас үүдэн тариалангийн бүсийн малчид тариа тарих, хураах үеэр бусдын нутагт оторлохоос өөр аргагүй байдалд хүрдэг байна. Гэтэл нутгийн малчид "Намар нь малынхаа өвлийн өвс тэжээлийг бэлтгэх ёстой, хавар нь уугуул нутаглагчдынхаа малд ч хүрэлцэхгүй байхад хамар хатгах өвсгүй боллоо" хэмээн ихэд дургүйцдэг гэнэ.
Гэхдээ газар тариаланг бодлогоор дэмждэг шигээ тус бүсийн малчдад ч бас анхаарлаа хандуулахыг салбарын яамнаасаа малчид хүсэв.

Нөгөө талаар Уул уурхайн идэвхжлийг дагаад орон нутгийн малчид бэлчээр нутаггүй болж ундны ус нь ширгэн, том машинууд газар нутгийг нь талхалж, ухсан нүхэнд нь мал олноороо унаж үхэх зэргээр мал аж ахуй эрхлэхэд хүндрэлтэй болсон талаар мэдэгдлээ.