Гэр бүл салж сарнихад хамгийн том хохирогч нь хүүхэд болдог. Гэр бүл салалт хүүхдэд хэрхэн нөлөөлдөг болохыг авч үзвэл:

1 хүртэлх нас: Эцэг эхийн харилцаанд зөрчил гармагц тэд уцаартай болж хоол унд нойрондоо муудах зэрэг байдал илэрдэг.

1-2 нас: Тэд айдас түгшүүрт орж хэн нэгэнд хаягдсан мэт сэтгэгдэл төрнө. Хуруугаа хөхөх, орондоо шээх зэрэг үзэгдэл ажиглагдана.

3-5 нас: Эцэг эх нь салсанд өөрийгөө буруутгаж, сэтгэл нь шархална. Эцэг эхдээ хаягдсан мэт сэтгэгдэл төрж, тэдэнд итгэх итгэл нь алдарна. Хүмүүжлээр доголдож эхэлдэг. Ах эгч, найз нартайгаа харилцахдаа зөрүүд ааш араншин гаргана.

6-8 нас: Эцэг эхийн салалтыг тодорхой хэмжээгээр ойлгоно. Тэдэнд сэтгэл хөдлөлөө шууд илэрхийлж эцэг эхдээ хаягдлаа хэмээн шаналдаг. Хурц ширүүн аашилж, идэвхгүй байдалд шилжинэ, нойр хоолондоо муудах тал бий.

8-10 нас: Тэд эцэг эхдээ гологдож, хаягдлаа гэж бодно. Гэхдээ тэдэнд уураа тэр бүр гаргахгүй. Уйтгар гунигтай болж, амархан цочиж, айж эмээх болно. Ирээдүйнхээ төлөө санаа зовж, найз нөхөдтэйгээ тоглох, сургуульдаа явах дургүй болох нь бий.

10-12 нас: Эцэг эхийнхээ салсан бодит шалтгааныг ойлгоно. Эцэг эх, хүүхэд бие биедээ харилцан уцаарлах байдал гарна. Найз нөхөдтэйгээ харилцаагаа өөрчилж улмаар худал хэлэх, элдэв ааш араншин гаргах нь бий.

12-18 нас: Эцэг эхийн байдлыг ажиглана. Сэтгэлээр унаж уур уцаартай, уйтгар гунигтай нэгэн болно. Гэр бүл найз нөхдөөсөө хөндийрч ганцаар байхыг эрхэмлэдэг.