Дүгнэлтээр, шалгалтад хамрагдсан цэвэрлэх байгууламжууд насжилт өндөр гарчээ. Тус ахуйн бохир ус цэвэрлэх 28 байгууламжийн 3.6 хувь нь 1951-1960 онд, 10.7 хувь нь 1961-1970 онд, 21.4 хувь нь 1971-1980 онд, 35.7 хувь нь 1981-1990 онд, 3.6 хувь нь 1991-2000 онд, 17.9 хувь нь 2001-2010 онд, 7.1 хувь нь 2010 оноос хойш ашиглалтанд оржээ. Мөн цэвэрлэх байгууламжууд хүчин чадлаасаа илүү бохир усыг цэвэрлэж байгаа аж. Иймээс зарим аймгуудын 23 ахуйн бохир ус цэвэрлэх байгууламжаас гарч буй цэвэршүүлсэн бохир усны цэвэрлэгээний түвшин 19-77 хувь байна.

Харин төв цэвэрлэх байгууламжид ОХУ, БНХАУ, Япон, БНСУ, Итали, Франц, зэрэг улс орнуудад үйлдвэрлэгдсэн тоног төхөөрөмжүүдийг хольж суурилуулсан нь хоорондоо уялдаа холбоо муутай байгаа аж. Иймээс эвдрэл гэмтэл ихтэй, эвдэрсэн үед сэлбэг материалын олдоц муутай, зэрэг байгууламжуудын төмөр болон бетон эдлэл зэвэрч хагарч эвдэрч унасан нь хүчин чадлыг бууруулах, технологийн горим алдагдах нөхцлийг бүрдүүлж, хэвийн найдвартай ажиллагааг алдагдуулсан байна.

Мөн нийслэлд үйл ажиллагаа явуулж байгаа ахуйн бохир ус цэвэрлэх байгууламжууд цэвэршүүлсэн бохир усаа Туул голд нийлүүлдэг ба “Уу” булангаас Төв аймгийн Алтанбулаг сум хүртэл нийт найман цэгээс авсан шинжилгээгээр цэвэршүүлсэн бохир ус нийлж буй Сонгинын гүүрийн ойролцоо исэлдэх чанар, шим бохирдлын үзүүлэлтүүд, гэдэсний бүлгийн савханцрын тоогоор их бохирдолтой ангилалд хамаарсан дүн гарчээ.

Аймгуудын хувьд бохир ус цэвэрлэх байгууламжид цэвэршүүлсэн бохир усыг хөрсөнд шингээх байдлаар хаяж байгаа ба аймгуудын цэвэрлэх байгууламжийн ойролцоох хөрсөнд хийсэн нян судлалын шинжилгээгээр 72.7 хувьд их бохирдолттой, 27.2 хувьд дунд зэргийн бохирдолттой байна. Мөн хөдөө орон нутагт ахуйн бохир ус цэвэрлэх байгууламжид эмнэлгийн бохир усыг урьдчилан цэвэрлэхгүйгээр шууд нийлүүлж байжээ.